Ναι, ναι...εγώ η χαμένη είμαι!!Ζητώ συγνώμη, αλλά μία η βάφτιση, μία η δουλειά, χρόνος μηδέν... Ποια δουλειά; Είναι θέμα για άλλη ανάρτηση! Εδώ δεν έχω προλάβει να σας δείξω τα της βάφτισης ακόμη...αλλά να, αυτό εδώ το βιβλίο που θα παρoυσιάσω και θα κερδίσετε, από την βάφτιση είναι!
Ας τα πάρω λοιπόν από την αρχή:
Όταν βαφτίστηκε ο Αντρέας μας, ένα από τα πολλά δώρα που του έφεραν ήταν το συγκεκριμένο βιβλίο. Με το που το είδα ενθουσιάστηκα και όχι μόνο εγώ φυσικά, αλλά και η Ιωάννα!
Μπορεί να έχω χαθεί το τελευταίο διάστημα από το blogoσπιτάκι μου, αλλά έχω λόγο!!
Ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος πλέον με δύο παιδιά και παρόλα αυτά και ενώ έχω δώσει υπόσχεση στον εαυτό μου πως δεν θα ξανα ασχοληθώ με βαφτίσεις κλπ αποφάσισα να φτιάξω όλα τα της βάφτισης του μικρού μου αστεριού εγώ....Λίγο που γίναμε πρόσφατα νονοί και απογοητεύτηκα από τις τιμές και τα είδη και το τελικό αποτέλεσμα, λίγο που το μικρόβιο της δημιουργίας δεν βγαίνει εύκολα, λίγο που η νονά μας είναι η κουνιάδα μου οπότε έχω το ελεύθερο...φτάσαμε στο σήμερα να έχω μετατρέψει το σπίτι εργαστήριο βαφτιστικών...
Σε αυτή την πρώτη ανάρτηση, μιας και που θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη με κάθε τι που θα φτιάχνω, θα σας παρουσιάσω τα μαρτυρικά μας.
Ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος πλέον με δύο παιδιά και παρόλα αυτά και ενώ έχω δώσει υπόσχεση στον εαυτό μου πως δεν θα ξανα ασχοληθώ με βαφτίσεις κλπ αποφάσισα να φτιάξω όλα τα της βάφτισης του μικρού μου αστεριού εγώ....Λίγο που γίναμε πρόσφατα νονοί και απογοητεύτηκα από τις τιμές και τα είδη και το τελικό αποτέλεσμα, λίγο που το μικρόβιο της δημιουργίας δεν βγαίνει εύκολα, λίγο που η νονά μας είναι η κουνιάδα μου οπότε έχω το ελεύθερο...φτάσαμε στο σήμερα να έχω μετατρέψει το σπίτι εργαστήριο βαφτιστικών...
Σε αυτή την πρώτη ανάρτηση, μιας και που θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη με κάθε τι που θα φτιάχνω, θα σας παρουσιάσω τα μαρτυρικά μας.
Το πρώτο είναι ένα ολοκαίνουριο βιβλίο από τις εκδόσεις Άθως παιδικά με τίτλο "Αυγό για γίγαντες" από την συγγραφέα Άννα Ιακώβου.
Πρόκειται για μία απολαυστική ιστορία που λαμβάνει χώρα στο κοτέτσι της κυρίας Πανωραίας, που είναι γεμάτο με κοτούλες, κοκκόρια και μία στρουθοκάμηλο.
Το κείμενο το συνοδεύουν υπέροχες εικόνες ζωγραφίσμένες από την Αγγελική Δελεχά.
Μέσα στην ιστορία του βιβλίου υπάρχουν στοιχάκια τα οποία είναι μελοποιημένα (από την συγγραφέα) και μπορούμε να τα ακούσουμε από το cd που συμπεριλαμβάνει το βιβλίο, ενώ στις τελευταίες σελίδες υπάρχουν τα τραγούδια και σε νότες για να μπορούν να τα παίξουν τα παιδιά σε όργανα! Επίσης στο cd έχει και κομμάτια μόνο οργανικής μουσικής για να τραγουδάνε σαν καραόκε.
Σειρά έχει το αγαπημένο βιβλίο της Μαρίνας Παλιάκη-Μπόκια με εικονογράφο την Αγγελική Δελεχά " η Μεγάλη Εβδομάδα του Νικόλα".
Πως θα λάβετε μέρος στον διαγωνισμό:
1. Κάντε like στις σελίδες ForHappyMoments και Εκδόσεις Άθως στο Facebook.
ΟΡΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ:
1. Για την έγκυρη συμμετοχή στο διαγωνισμό είναι απαραίτητο να κάνετε Like στις σελίδες ForHappyMoments και Εκδόσεις Άθως στο Facebook, να γράψετε ένα Σχόλιο στη φωτογραφία του διαγωνισμού στο Facebook, καθώς και κοινοποίηση και tag.
*Συμμετοχές που δεν θα έχουν ακολουθήσει οπωσδήποτε τα τρία πρώτα βήματα του διαγωνισμού, θα ακυρώνονται.
2. Ο διαγωνισμός έχει διάρκεια από 20/04/2019 έως 22/04/2019 στις 23:59 μ.μ.
3. Συμμετοχή μπορούν να λάβουν μόνο άτομα άνω των 18 ετών που διαμένουν εντός Ελλάδας.
4. Η κλήρωση θα γίνει μέσω της εφαρμογής commentpicker.com μετά τη λήξη του διαγωνισμού.
5. Νικητές θα είναι τέσσερις και θα κερδίσουν από ένα αντίτυπο των βιβλίων του διαγωνισμού.
6. Οι νικητής θα ενημερωθούν με καινούριο σχόλιο στη φωτογραφία του διαγωνισμού στο Facebook. Αν δεν επικοινωνήσουν μέσα σε 2 μέρες για να κατοχυρώσουν το δώρο, η κλήρωση θα επαναληφθεί.
7. Η παραλαβή του δώρου θα γίνει ως εξής: για τον νικητή που κατοικεί εντός Αττικής θα πρέπει να παραλάβει από το κεντρικό βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Σταμούλη στην Αθήνα , οδός Αβέρωφ αρ. 2 (απέναντι από το Πολυτεχνείο). Για τον νικητή που κατοικεί εκτός Αττικής, ο δωροθέτης θα αποστείλει το δώρο ταχυδρομικά και τα έξοδα αποστολής βαρύνουν το δωροθέτη.
8. Το δώρο δεν ανταλλάσσεται με χρήματα ή άλλα είδη.
9. Η συμμετοχή στον διαγωνισμό προϋποθέτει ανεπιφύλακτη αποδοχή όλων των όρων του διαγωνισμού.
10. Μετά τη λήξη του διαγωνισμού το forhappymoments.gr δε φέρει καμία άλλη ευθύνη πέρα από τη διοργάνωση του διαγωνισμού.
11. Οι προωθήσεις στο Facebook πρέπει να περιλαμβάνουν τα εξής: α. Δήλωση απαλλαγής ευθύνης του Facebook, συμπληρωμένη από κάθε συμμετέχοντα. β. Δήλωση ότι η προώθηση δεν χορηγείται, δεν υποστηρίζεται και δεν διεξάγεται από το Facebook, ούτε συνδέεται με αυτό με οποιονδήποτε τρόπο.
12. Σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς περί προστασίας των δεδομένων, τα στοιχεία του νικητή θα λαμβάνονται με τη σύμφωνη γνώμη του μέσω προσωπικού μηνύματος, και θα χρησιμοποιούνται μόνο και μόνο για την αποστολή του δώρου και για κανέναν άλλο λόγο.
Καλή επιτυχία!
12. Σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς περί προστασίας των δεδομένων, τα στοιχεία του νικητή θα λαμβάνονται με τη σύμφωνη γνώμη του μέσω προσωπικού μηνύματος, και θα χρησιμοποιούνται μόνο και μόνο για την αποστολή του δώρου και για κανέναν άλλο λόγο.
Καλή επιτυχία!
Πλησιάζουν οι διακοπές του Πάσχα οπότε είναι ευκαιρία για περισσότερη ώρα διαβάσματος εξωσχολικών βιβλίων.
Σε αυτή την ανάρτηση σας έχω τέσσερα εξαίσια βιβλία που θα σας αρέσουν πολύ!
Ξεκινάμε με τις νέες κυκλοφορίες και το βιβλίο "Ο μικρός χηνοβοσκός" όπου αφορά τον βίο του αγίου Τρύφωνα προστάτη των γεωργών και των αμπελουργών, από τις εκδόσεις Άθως παιδικά. Ποιος ήταν ο νεαρός Τρύφωνας από τη Λάμψακο; Ποιος του έδινε τη χάρη να θεραπεύει ανθρώπους, αλλά και ζώα και φυτά; Ποιος του έδωσε τη δύναμη να υπερασπιστεί την πίστη του και να γίνει αγαπημένος άγιος της Εκκλησίας μας; Γιατί στην εικόνα του κρατά άλλοτε ένα κλαδευτήρι και άλλοτε ένα γεράκι; Ένα βιβλίο της Κατερίνας Μουρίκη για τον άγιο Τρύφωνα με το συναξάρι του αγίου γραμμένο για τα παιδιά αλλά και με πολυάριθμες πρωτότυπες δραστηριότητες. Το βιβλίο εικονογράφησε με πολύ μεράκι ο αρχιτέκτονας και εικονογράφος Σπύρος Γούσης.
Στο τέλος τους βιβλίου έχει και δραστηριότητες.
Συνεχίζουμε με το βιβλίο "Ποτέ μην τα παρατάς" από τις εκδόσεις Θύρα.
Το παιδικό αυτό διήγημα έχει αποσπάσει το Τρίτο Βραβείο στον
Ε' Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Διηγήματος «Στέλιος Ξεφλούδας» 2018 με θέμα «Το σχολείο».
Πρόκειται για μια συνεργασία της πρωτοεμφανιζόμενης συγγραφέως και
εκπαιδευτικού Ελένης Ηλιάδου Πολυκαρπίδη με την έμπειρη εικονογράφο Τέτη Σώλου
με αποτέλεσμα μια πολύ δυνατή και όμορφη αλληλεπίδραση κειμένου και εικόνας.
...Μόνος του και τελευταίος θα μείνει ο Λευτέρης και σε αυτή την εκδρομή.
Κανείς από τους συμμαθητές του δεν θα τον περιμένει. Μάταια προσπαθεί
κουτσαίνοντας να τους φθάσει, όπως πάντα...Είναι θλιμμένος γιατί τίποτε δεν
μπορεί να αλλάξει! Μήπως, όμως, ο κύριος Άγγελος έχει να πει κάτι ξεχωριστό
στον απογοητευμένο Λευτέρη; Μήπως ο δάσκαλος θα τον βοηθήσει να πιστέψει στον
εαυτό του και ποτέ να μην τα παρατάει; Μια γλυκιά ιστορία, γεμάτη
ελπίδα...Γιατί η ζωή κρύβει όμορφες εκπλήξεις για όσους τολμούν και προσπαθούν.
Ένας μικρός σπόρος βαμβακιού, καχεκτικός μα με ψυχή ποτισμένη με πίστη, καταφέρνει να ριζώσει και να βλαστήσει πάνω σε έδαφος άγονο. Αντιμετωπίζοντας πλήθος από δυσκολίες δεν σταματά να ονειρεύεται,να ελπίζει και να προσεύχεται. Το μεγάλο του όνειρο είναι να αξιωθεί με κάποιον τρόπο να δώσει χαρά σε όλο τον κόσμο. Άραγε θα τα καταφέρει; Το μεγάλο όνειρο ενός μικρού σπόρου ξεκινά το δύσκολο ταξίδι του χωρίς να ξέρει πως θα οδηγηθεί στην Ανάσταση! Η Κατερίνα Μουρίκη μέσα σε μια τοσο σύντομη ιστορία για μικρά παιδιά μας βγάζει από τα όρια του χρόνου και μας μιλά για αξίες αιώνιες, σοφές, χαριτωμένες. Η εικονογράφηση του Σπύρου Γούση ακολουθεί με έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο χρωστήρα τις λεπτές διακυμάνσεις και τις έννοιες του κειμένου και το αποτέλεσμα γίνεται εξίσου συναρπαστικό με το κείμενο... Το μεγάλο όνειρο ενός μικρού σπόρου είναι μια πασχαλινή ιστορία, που μπορεί να διαβαστεί ολόκληρο τον χρόνο, σε οποιαδήποτε στιγμή, επειδή νοηματοδοτεί με έναν ξεχωριστο και αναστάσιμο τρόπο τις πιο απλές λεπτομέρειες της ζωής μας.
Το δεύτερο θέμα έχει να κάνει με την ανάπτυξη των φυτών. Μέσα από τις δραστηριότητες που μας δίνει στο τέλος του βιβλίου μπορούμε να φυτέψουμε φακή ή φασολάκια και να παρακολουθούμε την ανάπτυξή τους.
Εμείς όπώς είδατε και στην φωτογραφία φυτέψαμε φακή και της βάλαμε και χώμα. Ενθουσιάστηκε πολύ η Ιωάννα αφού κάθε φορά που ξυπνούσε πήγαινε να δει αν έχουν μεγαλώσει.
Τελειώνουμε με το βιβλίο " Το πάσχα του Γιωργή" από τις εκδόσεις Θύρα. Το βιβλίο αφιερώνεται στη Φλόγα.
Φίλος, φιλία, φιλώ, αγαπώ! Η φιλία είναι αγάπη και η αγάπη είναι ελευθερία! Να είστε δεμένοι μα και λεύτεροι.... Έτσι συμβούλευε η νουνά τους δυο καλούς φίλους, τον Γιωργή και τον Παυλή. Μα ξάφνου έφυγε ο Παυλής... Κι άφησε κενό μεγάλο πλάι στον Γιωργή.... Κι έτσι ο μικρός Γιωργής μπροστά στην εικόνα του Λαζάρου στέκεται και προσεύχεται κι ελπίζει... - Να είναι καλά όπου και να είναι... το χέρι Σου, Κύριε, ν' απλώνεις και να τον σκεπάζεις... Μια ιστορία ελπίδας, πίστης, φιλίας, αγάπης!
Ένα ξεχωριστο Πασχαλινό δώρο για τα παιδιά μας.
Βρισκόμαστε ακριβώς στη μέση αυτής της νηστείας...δηλαδή από αύριο μετράμε αντίστροφα για το Πάσχα!
Έχουμε όμως να διανύσουμε άλλο τόσο...οπότε σας έχω συνταγή για κουλουράκια να τα τρώτε με τον καφέ ή το τσάι σας!!
Η βασική συνταγή είναι παρμένη από του Άκη τα κουλουράκια. αλλά εγώ έχω κάνει πολλές παραλλαγές!
Υλικά:
- 200 γρ λάδι ( εγώ βάζω 100 γρ ηλιέλαιο + 100 γρ ελαιόλαδο)
- 120 γρ χυμός πορτοκάλι
- 200 γρ ζάχαρη
- 40 γρ κονιάκ
- 1 κ.γλ. μπέικιν πάουντερ
- 1/2 κ.γλ σόδα μαγειρική
- 1 κ. σούπας κανέλα
- ξύσμα από 1 πορτοκάλι
- 600 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
ινδική καρύδα
καστανή ζάχαρη
μαύρες σταφίδες
φουντούκια
σοκολάτα
κακάο
σε ποσότητα που σας αρέσει.
Εκτέλεση:
Για την βασική συνταγή σε δύο μπολ βάζουμε όλα τα υγρά και σε άλλο μπολ βάζουμε όλα τα στερεά και στο τέλος τα αναμιγνύουμε. Όταν γίνει η ζύμη, ανάλογα με το τι γεύσεις θέλουμε να κάνουμε την χωρίζουμε σε μέρη και προσθέτουμε τις σταφίδες ή την σοκολάτα ή το κακάο κ.ο.κ.
Οι γεύσεις που κάνω εγώ είναι μία σκέτη με λίγη καστανή ζάχαρη από πάνω πασπαλισμένη, μία με σταφίδες, μία με κακάο και μία με σοκολάτα - φουντούκι.
Μπορείτε να τα πλάσετε και να τα κάνετε κουλουράκια στρογγυλά ή με κουπάτ ή να τα κάνετε λωρίδες και με ένα μαχαίρι να κόβετε κομματάκια. Το τελευταίο είναι αυτό που προτιμώ εγώ για πιο γρήγορο!
Τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 20-25 λεπτά στους 180οC.
Εγώ προτιμώ να κάνω ταυτόχρονα και το κέικ το νηστίσιμο που έχει τα ίδια υλικά!Την συνταγή σας την έχω δώσει εδώ.
Εδώ τα πορτοκάλια που είχα αγοράσει για την συνταγή μου βγήκαν σαγκουίνια....οπότε έχουν και πιο σκούρο χρώμα!
Δοκιμάστε τα και περιμένω εντυπώσεις!
Από τότε που ξεκίνησα να ασχολούμαι με την ραπτική και την τσόχα ήθελα να φτιάξω ένα μαξιλαράκι για να βάζω τις καρφίτσες μου αλλά και τη βελόνα, γιατί πάντα κάπου τα άφηνα και μετά έψαχνα για ώρες να τα βρω...Με τα παιδιά στο σπίτι όμως αυτό είναι απαγορευτικό...
Αποφάσισα λοιπόν να φτιάξω ένα μαξιλαράκι καπέλο με δικό μου πατρόν και τρόπο!!
Σίγουρα θα υπάρχει καλύτερος τρόπος, εδώ θα σας δείξω όμως πως το έκανα εγώ!
Ξεκίνησα σχεδιάζοντας ομόκεντρους κύκλους.
Έκοψα το μεγαλό κομμάτι με τον μεγάλο κύκλο για την βάση και στην συνέχεια τον μεσαίο για το πάνω μέρος.
Μέσα έβαλα υλικό γεμίσματος μαξιλαριών (υαλοβάμβακα).
Χύμα όμως δεν θα μου γινόταν όμορφο και αποφάσισα να το βάλω μέσα σε τούλι.
Και ξεκίνησα να ενώνω τα κομμάτια.
Για να μην μου φύγει από την θέση του το γέμισμα, έβαλα καρφίτσα για να το κρατάει σταθερό.
Εγώ έραψα όση επιφάνεια υπήρχε στο μικρο κομμάτι και στο τέλος αναδίπλωσα αυτό που περίσσεψε. Μπορεί βέβαια να αναδιπλωθεί και νωρίτερα για να ταιριάξουν τα κομμάτια.
Του έδεσα και μία κορδέλα.
Έραψα και ένα διακοσμητικό λουλουδάκι και είναι έτοιμο για χρήση!
Εύκολο δεν ήταν;
Έχει περάσει ένας μήνας και παραπάνω από την ημέρα που επέλεξε το μικρό μας αστεράκι να έρθει στον κόσμο!
Ένας μήνας γεμάτος πάνες...αλλά μιλάμε για πολλές πάνες (είχα ξεχάσει πόσα πολλά κακά κάνουν τα βρεφάκια), γεμάτος σαλιάρες (πολύ γάλα...και κατ'επέκταση πολύ ξινίλα), πολλά φιλάκια, χαδάκια και αγκαλίτσες που μυρίζουν μωρουδίλα...και φυσικά γεμάτος ου-ά ου-ά ή νι-έ νι-έ που κάνει ο δικός μας. -Το ξενύχτι δεν θέλω να το αναφέρω...αρνούμαι!)
Περάσαμε τις κλασσικές φάσεις που έχεις αλλάξει πάνα 2-3 φορές απο κακά, τον κάνεις μπάνιο και αμέσως με το που τον ντύνεις τα ξανακάνει... Και εννοείται που όλο το απόγευμα θα τρώει και θα κοιμάται σαν αγγελουδάκι και με το που πάει 10 το βράδυ που είσαι κομμάτια και απλά θέλεις να πέσεις για ύπνο, εκείνο κάνει πάρτυ...
Αχχχ... ένα μωράκι δηλαδή με τα όλα του!!!!
Και αν θέλετε το πιστεύετε ήδη μου χουν λείψει οι πρώτες μέρες, ο τοκετός....ναι κι όμως!!! Ήταν μοναδική εμπειρία...
Και θα μου πείτε, γιατί; Πρώτη σου φορά ήταν;
Και η απάντηση είναι μεν γραφική, αλλά τόσο αληθινή...
Κάθε εγκυμοσύνη - τοκετός είναι διαφορετικά - μοναδικά!
Όπως και στην Ιωάννα, έτσι και τώρα είχαμε προγραμματίσει με τον γιατρό τον τοκετό. Ο κύριος λόγος ήταν για να μην έχω κάνει την αντιπηκτική ένεση το πρωί και έτσι να μπορώ να κάνω επισκληρίδιο. Την περασμένη φορά ήθελα να ζήσω την εμπειρία του τοκετού όσο το δυνατόν περισσότερο, έτσι είχα αφήσει τους τεχνητούς πόνους αρκετή ώρα μέχρι να ζητήσω την επισκληρίδιο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αργήσει ο τοκετός και έτσι είχα αποφασίσει πως αυτή την φορά θα την ζητήσω αμέσως! Πίστευα πως το έχω ζήσει!! Εξάλλου λένε πως οι τεχνητοί πόνοι είναι πιο ισχυροί από τους φυσικούς!
Το αστέρι μας όμως είχε άλλο πρόγραμμα! Άντρας παιδί μου...ήθελε να κάνει εκείνος κουμάντο!
Η ημέρα που είχαμε αποφασίσει να γεννήσω ήταν η Πέμπτη. Την Τρίτη το πρωί παρατήρησα κάτι βλέννες με λίγο αίμα...Αυτό ήταν, είπα. Σπάσανε τα νερά...και είμαι ακόμη Λιβαδειά!
Με όλη την ψυχραιμία που με διακατέχει (και δεν το λέω ειρωνικά! Είμαι τόσο ψύχραιμη σε βαθμό κακουργήματος) αφού πήρα τη γνώμη διάφορων αν πρέπει να ανησυχήσω ή όχι, μίλησα με τον γιατρό, ο οποίος μου είπε να πάω στο μαιευτήριο για να διαπιστώσουμε αν είναι το αμνιακό υγρό ή όχι μιας και δεν είχα έντονη ροή για να έχουμε σίγουρη άποψη.
Έτσι, αφού έφερα άρων άρων τον Δημήτρη από την δουλειά, πήγαμε την Ιωάννα στη μάνα μου και φύγαμε για Αθήνα. Στο μαιευτήριο μας είπαν πως δεν είναι το αμνιακό υγρό, άρα δεν γεννάω ακόμα!Την Τετάρτη είχαμε το τελευταίο ραντεβού με τον γιατρό ούτως ή άλλως οπότε θα με έβλεπε και εκείνος και θα πηγαίναμε κανονικά την Πέμπτη το πρωί, όπως είχαμε κανονίσει!
Οπότε την Τρίτη το βράδυ βγήκαμε έξω, φάγαμε του σκασμού, περάσαμε καλά, πήγαμε στο σπίτι του κουνιάδου μου και όλα καλά!!!!! Τόσο καλά, που τα'χα βάλει με τον εαυτό μου που φύγαμε άρων άρων από Λιβαδειά τελικά χωρίς λόγο...
Κατα τις 5 το πρωί και αφού έχω ήδη ξυπνήσει από τις 3 ( τα καλά της εγκυμοσύνης ) νιώθω πως θέλω να ενεργηθώ. Πηγαίνω λοιπόν και όσο και να προσπαθώ δεν μπορώ...ήμουν σίγουρη πως έφταιγαν τα φαγητά που φάγαμε το προηγούμενο βράδυ. Πήγα στο κρεβάτι μήπως και με πάρει ο ύπνος αλλά τίποτα, έπρεπε να πάω στην τουαλέτα και να προσπαθήσω ξανά. Η προσπάθεια μου διήρκησε μία ώρα στην κυριολεξία και μέσα σε αυτή την ώρα δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό πως ουσιαστικά έχει ξεκινήσει ο τοκετός και πως λίγο ακόμα και θα γεννούσα στην λεκάνη!! Μόνο όταν άρχισε να πονάει η κοιλιά μου σαν να μου έρχεται η περίοδος φωτίστηκε το μυαλό μου και συνειδητοποίησα πως γεννάω!!
Για πότε ξύπνησα τον Δημήτρη - να του λέω πονάω και αυτός να ακούει πεινάω και να μην σηκώνεται!!!!χαχαχα τραγελαφικές καταστάσεις!-, για πότε πήρα τον γιατρό (ντρεπόμουν κιόλας που ήταν 6 το πρωί), για πότε ξεκίνησαν οι πόνοι και δεν μπορούσα να ντυθώ..., για πότε μπήκαμε στο αμάξι και ταξιδεύαμε μισή ώρα μέσα στην Αθήνα για να φτάσουμε στο μαιευτήριο και εγώ να μην αντέχω τους πόνους, για πότε φτάσαμε και να μην μπορώ καν να μιλήσω... μου έλεγαν να ξεντυθώ και να βάλω τα ρούχα του μαιευτηρίου, να τους δώσω το ιστορικό, να με βάλουν στο φορείο και περίμεναν να φύγουν οι πόνοι για να μου τα κάνουν εκείνοι τελικά όλα αυτα, που όμως άμεσα ερχόντουσαν ξανά...Οι μαίες να μου λένε γιατι το έκανες αυτό; Πώς το άφησες να συμβεί; Και φύσα, πάρε αναπνοές, και κάνε υπομονή μέχρι να έρθει ο αναισθησιολόγος...αν προλάβει!
Η ώρα 7:20 και ο αναισθησιολόγος ήρθε, με τα πολλά κατάφερε να μου κάνει την ένεση και μετά από λίγο ήρθε και ο γιατρός μου. Κάπου εκεί άρχισα να συνέρχομαι....μέχρι που σταμάτησα να πονάω εντελώς ώστε δεν καταλάβαινα πότε ερχόντουσαν οι συσπάσεις για να σπρώξω!!! Μου έκανε φαίνεται τόσο ισχυρή δόση που περιμέναμε μία ώρα να αρχίσω να αισθάνομαι και πάλι τις συσπάσεις της μήτρας!
'Οταν αποφάσισε ο γιατρός πως είχε έρθει η ώρα, με δυο - τρία σπρωξίματα μόνο πρόβαλε το κεφαλάκι του μικρού. Πήγαμε στην αίθουσα του χειρουργείου, μαζί και ο Δημήτρης και τσουπ.... βγήκε έτσι απλά στις 08:37. Σχεδόν χωρίς προσπάθεια!!!
Μιας και που ο τοκετός ήταν έκτακτος και δεν μας είχε συνοδέψει κανείς, δεν χρειαζόταν να πάρουν το μωρό ή εμένα για να μας δείξουν, οπότε τον είχα στην αγκαλιά και τον θηλάζα για μία ώρα μέχρι που τον πήραν για να τον δουν οι παιδίατροι να τον ζυγύσουν - μετρήσουν κλπ... Ο Δημήτρης τραβούσε φωτογραφίες - βίντεο...ήταν τόσο ωραία....ήταν μοναδικές οι στιγμές... Τελικά αυτό που ήθελα να ζήσω στην Ιωάννα, το έζησα στον μικρό! Και επίσης δοξάζω τον Θεό που συνέβησαν τα πράγματα έτσι και ήμασταν Αθήνα γιατί με τα μυαλά που κουβαλούσα και κουβαλάω θα γεννούσα μόνη μου στον δρόμο!
Όταν πήγαμε μετά στο δωμάτιο, η άλλη η κοπέλα είχε γεννήσει πριν από εμένα και άκουγε το περιστατικό μου live!! Μου έλεγε είχαν πανικοβληθεί όλοι και έτρεχαν να βρουν φορείο, γιατρούς κλπ, έτρεχαν και φώναζαν: Γρήγορα, γεννάει, είναι τελεία ( η διαστολή).
Όταν επιστρέψαμε σπίτι, η συνάντηση της Ιωάννας με τον μπέμπη ήταν υπέροχη....ένα άγχος το είχα για το πως θα αντιμετωπίσει τη νέα άφιξη η μικρή...Ευτυχώς όμως πραγματικά η Ιωάννα είναι η καλύτερη αδερφούλα!!! Τον αγαπάει πάρα πολύ και το δείχνει με όλους τους τρόπους...
Κάπως έτσι λοιπόν ζούμε τον τελευταίο καιρό...οι τέσσερείς μας! Η Ιωάννα πάντως σήμερα το πρωί μου είπε:
Μαμά, θέλω και άλλο αδερφάκι, να έχουμε το μωράκι μας και άλλο ένα!
Μακάρι λέω και εγώ....να μεγαλώσει λίγο και αν θέλει ο Θεός, θα ήθελα πολύ να ξανα ζήσω όλα αυτά από την αρχή γιατί κυλάει ο καιρός γρήγορα....και όπως προείπα ήδη μου λείπουν!!!
