Μπορεί να έχω χαθεί το τελευταίο διάστημα από το blogoσπιτάκι μου, αλλά έχω λόγο!!
Ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος πλέον με δύο παιδιά και παρόλα αυτά και ενώ έχω δώσει υπόσχεση στον εαυτό μου πως δεν θα ξανα ασχοληθώ με βαφτίσεις κλπ αποφάσισα να φτιάξω όλα τα της βάφτισης του μικρού μου αστεριού εγώ....Λίγο που γίναμε πρόσφατα νονοί και απογοητεύτηκα από τις τιμές και τα είδη και το τελικό αποτέλεσμα, λίγο που το μικρόβιο της δημιουργίας δεν βγαίνει εύκολα, λίγο που η νονά μας είναι η κουνιάδα μου οπότε έχω το ελεύθερο...φτάσαμε στο σήμερα να έχω μετατρέψει το σπίτι εργαστήριο βαφτιστικών...
Σε αυτή την πρώτη ανάρτηση, μιας και που θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη με κάθε τι που θα φτιάχνω, θα σας παρουσιάσω τα μαρτυρικά μας.

Αφού απόφάσισα το τι θα φτιάξω, άρχισα τις παραγγελίες των υλικών....1ο σφάλμα....
Μένω στη Λιβαδειά, η οποία απέχει από την Αθήνα μόλις 1,5 ώρα μακριά. Αντί να πάω από κοντά να τα δω, να είμαι σίγουρη πως μου κάνουν και να γλυτώσω και τα μεταφορικά, έκανα online παραγγελία. Το αποτέλεσμα ήταν και να πληρώσω μεταφορικά και να πάω εν τέλει από κοντά για να κάνω κάποιες αλλαγές και για να επιλέξω χάντρες. 

Για τους άντρες επέλεξα να κάνω μπεγλέρι. Από το eshop είχα βρει αρκετές οικονομικές χάντρες που όμως δεν ήμουν σίγουρη για το αν θα ταίριαζαν μεταξύ τους. Οπότε όταν πήγα από κοντά το μάτι μου έπεσε στις συγκεκριμένες που όμως ήταν αρκετά off badget με αποτέλεσμα να αγοράσω τις μισές από αυτές που είχα υπολογίσει. Πιστεύω όμως πως και πάλι είναι ευπαρουσίαστο και είναι και δοκιμασμένο για χρήση. 

Για τις γυναίκες είχα αποφασίσει να κάνω κολιέ. Αρχικά όμως, δεν μπορούσα να βρω τον τρόπο για το πως να τα κάνω, οπότε στην πορεία άλλαξα γνώμη και είπα να κάνω βραχιόλια.

Έφτιαξα το δικό μου και της νονάς μας και στην συνέχεια έφτιαξα και τα υπόλοιπα.