Η ανακαίνιση είχε ξεκινήσει στο μυαλό μας χρόνια τώρα...από τότε που μείναμε μαζί και κάναμε όνειρα για το κοινό μας μέλλον... για το πως θα διαμορφώναμε τον χώρο μας, το σπίτι μας, την φωλίτσα μας...

Το σπίτι μας τόσο καιρό ήταν διαμορφωμένο με τα παλιά έπιπλα της γιαγιάς μου, αρχοντικά δεν λέω με μιαν άλλη αίγλη, μιας άλλης εποχής, όμως έπρεπε κάποια στιγμή να δημιουργήσουμε τις δικές μας στιγμές. Το πως ήταν, και την ιστορία του πριν, την βρίσκετε εδώ.

Είχαμε λοιπόν μείνει κάπου εδώ, στην μέρα που άδειασε το σπίτι (σαλόνι) και περίμενε σιγά σιγά τις αλλαγές που θα γινόντουσαν.

Επόμενο στάδιο λοιπόν ήταν να γίνει ένα φρεσκάρισμα στους τοίχους, να αλλάξουμε και χρώμα να το κάνουμε λίγο πιο μοντέρνο...

Βάλαμε λοιπόν τα "καλά" μας ρούχα, πήραμε πινέλο και μπογιά και την βοήθεια του κοινού ( του κουνιάδου μου) και έκαστος από έναν τοίχο μετά της μουσικής καταφέραμε μέχρι το απόγευμα να έχουμε τελειώσει το σαλόνι από 2 χέρια!!!Κάναμε και τις ζημιές μας εννοείται, ρίχνοντας κάτω χρώμα..αλλά συμβαίνουν αυτά, απλά μετά έπρεπε να τρίβω με τις ώρες για να βγει!!! Ιδού και οι αποδείξεις...

Ένα τοίχο αποφασίσαμε να τον κάναμε με τεχνοτροπία, αλλά δεν μπορούσαμε να καταλήξουμε στο χρώμα. Ούτως ή άλλως όμως, είχαμε χρόνο στην διάθεσή μας, αφού θα μας τον έβαφε ο ...μπατζανάκης, που δεν είναι μπατζανάκης, αλλά αυτή είναι μία άλλη ιστορία...ο οποίος είναι ελαιοχρωματιστής!

Έτσι λοιπόν, η επόμενη κίνηση, αφού καταλήξαμε στο χρώμα ήταν να τελειώσει και εκείνος ο τοίχος.
 

Όπως καταλαβαίνετε ήταν δυο μέρες αρκετά κουραστικές, όμως ήδη ο χώρος είχε αρχίσει να παίρνει άλλη όψη...

Μετά από αρκετό ψάξιμο από ίντερνετ και από διάφορα καταστήματα από κοντά, παραγγείλαμε τα έπιπλα από κατάστημα της περιοχής μας( τελικά δεν χρειάζεται να πας στην άλλη άκρη, σίγουρα η γειτονία σου θα έχει κάτι που να αξίζει την προσοχή σου!!)

Οπότε τις επόμενες μέρες υπήρχε αυτή η αναμονή του να έρθουν....

Πρώτα ήρθε ο γωνιακός καναπές ( τον οποίο τελικά τον χωρίσαμε σε 2 μέρη γατί μας ταίριαζε καλύτερα στον χώρο από ότι το φανταζόμασταν).

Έπρεπε να τον ταιριάξουμε με τον ήδη υπάρχοντα καναπέ ( από την πάλε ποτέ φοιτητική μου ζωή ) οπότε προσπαθήσαμε να έχουν παρόμοιο χρώμα, ύφασμα...το οποίο σχετικά το πετύχαμε!

Ο χώρος όμως εξακολουθούσε να παραμένει άδειος καθότι υπήρχε αναμονή άλλης μια εβδομάδας μέχρι να παραλάβουμε και τα υπόλοιπα έπιπλα...Και οι μέρες περνούσαν....μέχρι που επιτέλους το τηλέφωνο χτύπησε για να μας ενημερώσουν πως την επομένη το απόγευμα θα ερχόντουσαν για τα υπόλοιπα!!!

Η στιγμή έφτασε και ο χώρος γέμισε με καρέκλες και ντουλάπια από το σύνθετο...( φωτογραφίες δεν έβγαλα γιατί θα με περνούσαν για τρελή οι τύποι από το κατάστημα που ήρθαν για να μας τα βάλουν...!!)Μετά από κάποια ωρίτσα τελείωσαν, το σαλόνι μύριζε...συγνώμη βρομούσε  ξύλο, λούστρο, και δεν ξέρω τι άλλο ήταν αυτό, αλλά δεν μπορούσες να σταθείς. Σε συνδυασμό με το χρώμα που εξακολουθούσε ελαφρά να μυρίζει, αντιλαμβάνεστε πως δεν ήταν για να κάτσεις για πολύ ώρα εκεί. Οπότε την επομένη το πρωί, με ανοιχτά όλα τα παράθυρα ώστε να μπορώ να αναπνέω, ξεκίνησε η καθαριότητα να φύγει το πριονίδι-σκόνη κλπ και να αρχίζω σιγά σιγά να το στολίζω...

Ο χώρος πλέον δεν θύμιζε σε πολλά με το πως ήταν δύο βδομάδες πιο πριν... Έμενε πλέον να κρεμάσουμε τυχόν πίνακες - κορνίζες,να δούμε εάν μας ταιριάζουν αυτοί που είχαμε πριν, να αλλάξουμε φωτιστικά και να είχαμε έτσι ένα τελείως καινούριο αποτέλεσμα.

Λόγω φόρτωσης εργασίας του Δημήτρη, αναμέναμε άλλη μια με δύο βδομάδες για να επιλέξουμε φωτιστικά, να μας έρθουν κλπ και φτάνουμε στο τέλος με το πέρας αυτής της εβδομάδας, όπου τα παραλάβαμε και σιγά σιγά τα κρεμάγαμε στους τοίχους, με αποκορύφωμα την επεξεργασμένη φωτογραφία του γάμου μας, όπου την εκτυπώσαμε σε μεγάλο μέγεθος και την κρεμάσαμε και εκείνη σήμερα ως το τελευταίο πράγμα της ανακαίνισης για αυτόν τον χώρο!!!( που τελικά φαίνεται μικρή στον τοίχο και εν καιρό θα αλλαχτεί, αλλά τέλος πάντων..προς το παρών είναι οκ!!!)

Και ναι.........τελειώσαμε!!!Μέσα σε 2 μήνες ήρθαν τα πάνω κάτω και το σπίτι μοιάζει ( στα μάτια μας τουλάχιστον ) σαν καινούριο και όχι τόσων χρόνων, μιας και είναι το πατρικό της μάνα μου!!!

Εδώ λοιπόν είναι το πριν και το μετά...

Σας περιμένω λοιπόν να σας δεχτώ στο καινούριο μου σπιτικό..

θα σας έχω και γλυκό του κουταλιού κεράσι από τα χεράκια μου!!!