Αν δίναμε έναν ορισμό, τότε θα ήταν κάπως έτσι:

Ευτυχία είναι η ψυχική ικανοποίηση του ανθρώπου, προερχόμενη από την εκπλήρωση των επιθυμιών και την επιτυχία των σκοπών του. Δεν υπάρχει μόνιμη ευτυχία, υπάρχουν μόνο στιγμές ευτυχίας.

Στη σύγχρονη εποχή οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ευτυχία την υλική ευμάρεια, τα υλικά αγαθά, την ανάπτυξη της τεχνολογίας, τα κοινωνικά αξιωμάτα, τη δόξα, ενώ άλλοι πιστεύουν πως ο πλούσιος είναι ευτυχισμένος. Έτσι, όταν αυτά χαθούν, χάνεται και η ευτυχία τους.

Πηγή : https://el.wikipedia.org

Και αναρωτιέμαι... είναι σπάνιο να νιώσεις το συναίσθημα τις ευτυχίας;

- Είναι τόσο σπάνιες οι ευτυχισμένες στιγμές; Ρώτησε κείνο το βράδυ το αστέρι.  

Το δέντρο μόλις είχε κλείσει τα βλέφαρά του να ξεκουραστεί. Κούνησε τα κλαδιά του και αποκρίθηκε λίγο νυσταγμένα.

- Όχι...Όχι. Δεν είναι τόσο σπάνιες. Μόνο που... Να, οι άνθρωποι κυνηγούν αυτές τις στιγμές με το μυαλό τους. Κι αυτό είναι, πώς να στο πω, υπόθεση της καρδιάς...

- Πες μου κάποιες ευτυχισμένες στιγμές.

- Άσε με τώρα, νυστάζω.

Πες μου, επέμενε τ'αστέρι. Πες μου μερικές.

- Ένα παξιμαδάκι κανέλας στα ζαρωμένα χέρια της γιαγιάς. Ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια κάτω απ'το κρεβάτι του Φώτη. Ένα κοχύλι στα όνειρα της Αγγελικής... Ένα φιογκάκι στο χρώμα του φεγγαριού...

Καληνύχτα. Νυστάζω πολύ απόψε.

- Πες μου ακόμα μια ευτυχισμένη στιγμή. Κι ύστερα θα σ'αφήσω να κοιμηθείς.

-Σ'αγαπώ πολύ!

- Καληνύχτα! είπε τ'αστέρι τρισευτυχισμένο.

Κι έδωσε μια βουτιά και πιάστηκε από το ματόκλαδο του φεγγαριού.