Περίεργες μέρες...περίεργη και η εποχή...ίσως για να μας βοηθήσει στο να μείνουμε πιο εύκολα μέσα στο σπίτι μας... Μπήκε ο Απρίλιος λες και μπήκε ο Γενάρης, με χιόνια, κρύο, πολλή βροχή και αέρα....
Στο μπαλκόνι μας βρήκαμε αρκετές πασχαλίτσες, όχι όμως να πετούν, αλλά να βρίσκονται κάτω, ανάποδα, μισοπεθαμένες λόγω των καιρικών συνθηκών...
Μία λοιπόν την πήρα μέσα στο σπίτι να την δείξω στα παιδιά. Αφού την καθάρισα λίγο με νεράκι για να φαίνονται όμορφα τα χρώματά της, διαπίστωσα πως κουνούσε τα ποδαράκια της και έτσι της έβαλα και λίγο μαρουλάκι να φάει ( τόσα ήξερα....). Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν....Η Ιωάννα ήθελε να γίνει καλά η πασχαλίτσα, να φάει όλο της το φαγητό, για να μπορέσει να πετάξει ξανά...
Στο μπαλκόνι μας βρήκαμε αρκετές πασχαλίτσες, όχι όμως να πετούν, αλλά να βρίσκονται κάτω, ανάποδα, μισοπεθαμένες λόγω των καιρικών συνθηκών...
Μία λοιπόν την πήρα μέσα στο σπίτι να την δείξω στα παιδιά. Αφού την καθάρισα λίγο με νεράκι για να φαίνονται όμορφα τα χρώματά της, διαπίστωσα πως κουνούσε τα ποδαράκια της και έτσι της έβαλα και λίγο μαρουλάκι να φάει ( τόσα ήξερα....). Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν....Η Ιωάννα ήθελε να γίνει καλά η πασχαλίτσα, να φάει όλο της το φαγητό, για να μπορέσει να πετάξει ξανά...
Η πρώτη ανάρτηση για το 2020 έρχεται μέσα στον Μάρτιο, 6 χρόνια μετά από την πρώτη ανάρτηση του Blog, εν μέσω καραντίνας...
Πολύ περίεργη η χρονιά φέτος.... όπως έχω πει και σε προηγούμενη ανάρτηση, φέτος έπιασα απογευματινή δουλειά οπότε ο χρόνος μου μειώθηκε στο ελάχιστο με αποτέλεσμα να μην έχω καν διάθεση να γράψω...
Τώρα όμως βρήκα την ευκαιρία και την διάθεση να ξανα ανοίξω το blogoσπιτάκι μου με αναρτήσεις που έχω στο πρόχειρο για μήνες, μετά από 2 εβδομάδες εγκλισμού λόγω του κορονοϊού, αφού ευχαριστήθηκα να παίζω με τα παιδιά μου.
Πολύ περίεργη η χρονιά φέτος.... όπως έχω πει και σε προηγούμενη ανάρτηση, φέτος έπιασα απογευματινή δουλειά οπότε ο χρόνος μου μειώθηκε στο ελάχιστο με αποτέλεσμα να μην έχω καν διάθεση να γράψω...
Τώρα όμως βρήκα την ευκαιρία και την διάθεση να ξανα ανοίξω το blogoσπιτάκι μου με αναρτήσεις που έχω στο πρόχειρο για μήνες, μετά από 2 εβδομάδες εγκλισμού λόγω του κορονοϊού, αφού ευχαριστήθηκα να παίζω με τα παιδιά μου.
Αν και χρονικά χρωστάω την βάφτιση του Ανδρέα, θα ξεκινήσω με τα γενέθλια των παιδιών και με τις συνεντεύξεις τους.
Εδώ μπορείτε να βρείτε τις προηγούμενες συνεντεύξεις της Ιωάννας.