Ένα ηλιόλουστο πρωινό λοιπόν αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τα Καλάβρυτα καθώς και το χιονοδρομικό τους κέντρο. Εγώ να κάνω σκι δεν ξέρω αλλά οι υπόλοιποι ναι, οπότε απλά τραβούσα φωτογραφίες το υπέροχο τοπίο...

Το πρόγραμμα της εκδρομής δεν ήταν έτσι ακριβώς...αλλά εγώ επέλεξα να σας το παρουσιάσω έτσι ώστε να μείνει το πιο σημαντικό για το τέλος.

Μείναμε σε ένα υπέροχο και πολύ φιλόξενο ξενώνα, τον Φαναρά! Το δωμάτιο ήταν πολύ ζεστό...

Για φαγητό πήγαμε σε μία πολύ όμορφη ταβέρνα στο χωριό Ζαχλορού από όπου περνάει και ο οδοντωτός.

 

Παρκάραμε δίπλα σε αυτό το αυτοκίνητο...

Και καθώς τρώγαμε είδαμε και τον οδοντωτό που περνούσε...χαλάστηκα λίγο γιατί εγώ περίμενα να δω το παλιό κλασσικό τρένο, αλλά αντ' αυτού πέρασε μια καινούρια αμαξοστοιχία...

Βγαίνοντας από το μουσείο, είχαμε τόσο δυνατά συναισθήματα, οργής - θλίψης για τα γεγονότα που συνέβησαν κατά την διάρκεια του Β΄παγκοσμίου πολέμου από τους Γερμανούς.

Ακόμα και τώρα βλέποντας τις φωτογραφίες , ένα ρίγος με έπιασε...

Με πάρα πολύ λίγα λόγια θα σας πω την ιστορία του Ολοκαυτώματος. 

Τον Δεκέμβριο του 1943 οι Γερμανοί λένε σε όλους του κατοίκους του χωριού να μπουν σε αυτό το κτίριο, που ήταν τότε το σχολείο του χωριού. Πάνω από 1000 άτομα άντρες - γυναίκες - παιδιά στριμώχτηκαν σε λίγα τετραγωνικά μέτρα. Εκεί τους χώρισαν σε άντρες - γυναικόπαιδα. Τους άντρες του έβγαλαν από άλλη πόρτα και τους πήγαν σε έναν λόφο έξω από το χωριό διαβεβαιώνοντάς τους πως δεν θα τους κάνουν κακό. Οι γυναίκες δεν είχαν ιδέα. Οι Γερμανοί έβαλαν φωτιά στα σπίτια του χωριού και έτσι οι άντρες έβλεπαν από ψηλά το βιος τους να καίγεται. Οι γυναίκες άρχισαν να μυρίζουν και να βλέπουν τους καπνούς και έσπασαν τα παράθυρα για να βγουν έξω από το σχολείο με φόβο μην καούν ζωντανές ψάχνοντας να βρουν τους άντρες τους. Στον λόφο όμως οι Γερμανοί αθέτησαν τον λόγο τους και ξεκίνησαν τους πυροβολισμούς. Από τους εκατοντάδες άντρες σώθηκαν ελάχιστοι (κάτω από 10) και μετάφεραν τα γεγονότα. 

Για πολλές λεπτομέρειες και φωτογραφίες από την εποχή εκείνη επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του μουσείου εδώ.

Αντιλαμβάνεστε τον πόνο των γυναικών - μανάδων που έχασαν έτσι άδικα τους

 άντρες τους και τα παιδιά τους...

Και τελειώνοντας για να μη σας αφήσω με πικρή γεύση, σας λέω πως τα Καλάβρυτα είναι υπέροχος προορισμός...έχει πολλά πράγματα να δει κανείς...εμείς δεν προλάβαμε να τα δούμε όλα...και καλύτερα για να έχουμε την δικαιολογία να ξανά πάμε...

Στην επιστροφή σταματήσαμε να βγάλουμε μια αναμνηστική φωτογραφία με θέα τα βουνά της Πελοποννήσου και στο βάθος της Στερεάς Ελλάδας...