Εγώ νιώθω πως συμπάσχω με τις δεύτερες... και αυτό γιατί ο Θεός μου έστειλε μία εγκυμοσύνη πολύ εύκολη...(τουλάχιστον μέχρι στιγμής! Έχουμε ένα δίμηνο μπροστά μας...)
Όσο πλησιάζει ο καιρός, όλο και προσπαθώ να συνειδητοποιήσω πως σε πολύ λίγο καιρό θα την κρατάω στην αγκαλιά μου... Εν τω μεταξύ όλο και φουσκώνω και όλο και την αισθάνομαι περισσότερο. Υπάρχουν στιγμές που είναι σα να έχει καταπιεί σεισμό!!!
Έχω μεγάλη περιέργεια να δω πως θα είναι...
ααα και η απορία σα να αρχίζει να λύνεται...στον πατέρα της μοιάζει :Ρ
0 σχόλια