Αν με ρωτήσεις αν είμαι φιλόζωη, θα σου πω ναι...αλλά όχι με υπερβάλλοντα ζήλο....Δεν θα ταΐσω αδέσποτα, και ούτε είχα σκοπό ποτέ να "αγοράσω - υιοθετήσω" κάποιο κατοικίδιο παρέας δλδ σκύλο γάτα κλπ...Τα ζώα τα αγαπώ, αλλά ως εκεί...
Παλιά, φοιτήτρια, είχα 2-3 χρυσόψαρα, μου πέθαναν, και δεν ξαναμπήκα ποτέ στον κόπο να πάρω κάτι άλλο, μέχρι που μείναμε μαζί με τον άντρα μου και πήραμε παπαγαλάκια.
Αυτά...
Φέτος το καλοκαίρι όμως το σπίτι αποτέλεσε "καταφύγιο" για έναν γάτο και 2 κουνέλια!!
Συνολικά ήταν 5 ζώα!!!
Ένας γνωστός του Δημήτρη ήθελε να φύγει για διακοπές και του ζήτησε να κρατήσουμε τον γάτο του όσο θα έλειπε.
Και έτσι ο Γκάρμπι ( το όνομά του βγήκε από το γκάρμπις που στα αγγλικά σημαίνει σκουπίδια, μιας και εκεί τον βρήκε!!) μας επισκέφτηκε!!
Το δωμάτιο άδειασε από τα περιττά, και προσαρμόστηκε για τις δικές του ανάγκες, μιας και θα έμενε μόνο σε αυτό το δωμάτιο αφού δεν θα τον άφηνα να σουλατσάρει στο υπόλοιπό σπίτι ένεκα της τρίχας που θα έβγαζε...
Το αγαπημένο του παιχνίδι ήταν ένα κορδόνι που τον τρέλαινε!! Από γατάκι γινόταν με μιας τίγρης, έπαιρνε θέση επίθεσης και ορμούσε να το πιάσει!!!
Γκριμάτσες πολλές!!!....και πολύ πονηρό βλέμμα!
Μιλάμε για πολύ χαδιάρη...και πολύ παιχνιδιάρη...
Μέσα στην πρώτη εβδομάδα, μαθεύτηκε σε συγγενικό μου πρόσωπο, το γεγονός πως είχα τον γάτο, και μου πρότεινε να κρατήσω τα κουνέλια του όσο καιρό θα λείπει!!
Έτσι ήρθε ο Κουν κουν μαζί με την Ασπρούλα στην αυλή μου!!
Στην κοινή τους συμβίωση 2 περιστατικά θυμάμαι...
Το πρώτο ήταν όταν για να αεριστεί το δωμάτιο που έμενε ο Γκάρμπι, έχω ανοίξει το παράθυρο και έχει μείνει μόνο η σίτα..Κάποια στιγμή λοιπόν ακούω δυνατούς θορύβους από την αυλή. Τρέχω και βλέπω τον Γκάρμπι να έχει βγει έξω, να φοβάται τα κουνέλια που με την σειρά τους είχαν τρομοκρατηθεί από την επερχόμενη απειλή!! Ο Γκάρμπι είχε σπρώξει την σήτα και πέρασε από κάτω, σαν σε λαγούμι!!!
Μου κόπηκαν λίγο τα πόδια....αλλά τέλος καλό, όλα καλά!!! Από τον φόβο του ο Γκάρμπι μπήκε μέσα, τα κουνέλια ηρέμησαν, και εγώ δεν ξανα άφησα το παράθυρο ανοιχτό!!! ( Μόνο με ανάκληση!!)
Τα κουνέλια γενικά δεν είχαν απαιτήσεις, το μόνο που με ενοχλούσε ( πέραν από την μυρωδιά τους όταν τα πλησίαζες ) ήταν ο θόρυβος που έκανε ο μεγάλος Κουν κουν όταν χοροπηδούσε μέσα στο κλουβί του,,,ειδικά τα ξημερώματα που με ξυπνούσε...( τότε ήταν που σκεφτόμουν να τον κάνω στιφάδο!!!)
Κάπως έτσι ξεκίνησε το δεύτερο περιστατικό, όταν ξημερώματα ακούω τον θόρυβο, που με τρόμαξε- ξύπνησε. Σηκώνομαι και βλέπω ένα μαύρο κάτι έξω από τα κλουβιά ...λέω Παναγία μου ήρθε ξένη γάτα και τα τρομάζει...
Ξυπνάω τον Δημήτρη και συνηδειτοποιούμε πως ήταν ο ίδιος ο Κουν κουν , που από την δύναμη που έβαλε καθώς πήδηξε μέσα στο κλουβί, άνοιξε την πάνω πορτούλα και πήδηξε έξω!!!!
Άντε να τον πιάσεις μετά σε όλη την αυλή!!!.....
Οι μέρες πέρασαν και ήρθε η ώρα να τα παραδώσω στους ιδιοκτήτες τους....
Να πω την αλήθεια, ανακουφίστηκα - χάρηκα...
Τελικά δεν είναι για μένα να έχω κανονικό κατοικίδιο που να απαιτεί την προσοχή μου...
Όχι λόγω των περιστατικών που περιέγραψα....αλλά γιατί αντιλήφθηκα πως δεν το 'χω....
Το έβλεπα σαν μια μικρή αγγαρεία να παίξω μαζί με τον γάτο...
Δηλαδή ήταν καλά για όσο ήταν....μετά νιώσαμε ελεύθεροι μέσα στο σπίτι!!!
Τα παπαγαλίνια μου, δεν με χρειάζονται πέραν από την τροφή που τους βάζω μία φορά την εβδομάδα...
Εννοείται πως η παρέα που δίνουν τα κανονικά κατοικίδια στα αφεντικά τους δεν συγκρίνεται με τα τιτιβίσματα των πουλιών μου...αλλά δεν κάνουν όλα για όλους ε;
Να μην νιώθω τύψεις....
Το έζησα όλο αυτό, ήταν μιαν εμπειρία για μένα!!!
Ξέρω πως όλοι εσείς που έχετε ζώα στο σπίτι θα λέτε τι λέει τώρα αυτή...δεν ξέρει τι χάνει!!!
Το πιστεύω!!! Σίγουρα!
Αλλά αφού δεν μπορώ να το εκτιμήσω, κάθομαι στα αυγά μου και δεν ξανα αναλαμβάνω τέτοιες υποχρεώσεις!!!!!
0 σχόλια